Płaca minimalna wyraża prawnie uregulowaną kwotę, którą pracownik musi otrzymać za przepracowanie danego wymiaru czasu. Jej wysokość w danym roku kalendarzowym ustala z pewnym wyprzedzeniem rząd, biorąc pod uwagę czynniki takie jak aktualna sytuacja na rynku pracy, koszty utrzymania, inflacja itp. Co ciekawe, nie wszystkie kraje, również te należące do Unii Europejskiej, zdecydowały się na wprowadzenie płacy minimalnej.
Obowiązująca płaca minimalna podawana jest w dwóch wymiarach - jako minimalna stawka godzinowa dla osób zatrudnionych w oparciu o umowy cywilnoprawne (umowa o dzieło, umowa zlecenie) oraz jako wysokość minimalnego miesięcznego wynagrodzenia dla pracowników zatrudnionych na umowę o pracę w wymiarze pełnego etatu. W naszym kraju łatwo można zaobserwować systematyczny wzrost płacy minimalnej. W 2021 roku jej wysokość została ustalona na poziomie 18,30 zł brutto (stawka godzinowa) oraz 2800 zł brutto (miesięczne wynagrodzenie). Rok wcześniej płaca minimalna opiewała odpowiednio na 17 zł brutto oraz 2600 zł brutto, a w 2019 roku wynosiła 14,7 zł brutto oraz 2250 zł brutto.
Wzrost staje się jeszcze bardziej wyraźny, kiedy porównamy aktualne kwoty z danymi sprzed 10 lat. Okazuje się, że w 2011 roku minimalne miesięczne wynagrodzenie w Polsce wynosiło zaledwie 1386 zł brutto.
Płaca minimalna ma służyć ochronie pracowników o niższych kompetencjach lub mniejszym doświadczeniu przed popadnięciem w ubóstwo. Obliguje pracodawców do wypłacania każdej zatrudnionej przez nich osobie co najmniej takiej kwoty, którą rząd uznaje za pozwalającą na pokrycie kosztów życia, czyli na samodzielne utrzymanie. Z płacą minimalną najczęściej mogą spotykać się osoby aplikujące na stanowiska związane z prostą, powtarzalną pracą fizyczną lub biurową, niewymagającą konkretnych kompetencji, a także osoby młode, stawiające pierwsze kroki na rynku pracy. Płaca minimalna bywa także wykorzystywana w zawodach takich jak przedstawiciel handlowy lub kelner, gdzie do sumy zarobków doliczane są także premie lub napiwki.