Rekomendacja S stanowi zbiór dobrych praktyk, którymi muszą kierować się banki w procesie udzielania kredytów hipotecznych. Dokument ten po raz pierwszy został wydany przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF) w roku 2006 na podstawie ustawy Prawo bankowe. Głównym celem Rekomendacji S jest zwiększenie bezpieczeństwa zarówno klientów, jak i banków, czyli wszystkich podmiotów działających na rynku finansowym poprzez uregulowanie zasad, według których przyznawane są wszystkie kredyty finansujące zakup nieruchomości. Prowadzi to do ograniczenia ryzyka kredytów zabezpieczonych hipoteką.
Rekomendacja S stanowi aktualnie 27 zaleceń skierowanych do banków, czyli podmiotów udzielających kredytów. Ich przestrzeganie jest obligatoryjne. Dzięki temu ogranicza się nadmierne zadłużanie przez kredytobiorców oraz chroni ich przed konsekwencjami skoków walutowych. Korzyścią dla banku jest pozyskanie rzetelnych klientów. W praktyce może to oznaczać również mniejszy dostęp do kredytów, a także mniejszą zdolność kredytową potencjalnych kredytobiorców.
regulacje dotyczące wyliczania zdolności kredytowej – banki zobligowane są do przeprowadzenia oceny zdolności klienta do spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami w terminach określonych w umowie,
wysokość wymaganego wkładu własnego,
konieczność oceny wiarygodności klienta poprzez weryfikację klienta w zewnętrznych bazach danych tj. BIK, BIG czy KRD, uzyskanie kredytu przez osoby zadłużone nie będzie możliwe,
określenie maksymalnego okresu spłaty kredytu, w jakim klient powinien uregulować zobowiązanie.
Zgodnie z rekomendacją KNF banki od czerwca 2021 stosują nowe zasady, według których udzielane są kredyty. Zmiany dotyczą trzech kwestii:
zdolność kredytowa ma być wyliczana na maksymalny okres 25 lat,
wkład własny powinien wynosić nie mniej niż 20% wartości nieruchomości,
w przypadku kredytów walutowych na spłatę można przeznaczyć maksymalnie 42% własnych przychodów.